تحلیل و بررسی ریشه های تاریخی هوش هیجانی

فهرست مطالب :

---

ریشه های تاریخی هوش هیجانی  

هوش عاطفی و بهره هوشی (IQ & EQ)

آموزش هوش عاطفی 

هوش عاطفی در محیط کار 

رشد تنظیم هیجانی

 عوامل مؤثر در قابلیت هیجانی

 مهارتهای قابلیت هیجانی 

هوش عاطفی و تفکر انتقادی 

هدف اصلی در این تحقیق 

تعریف عملیاتی

روش تحقیق

پیشینه تجربی پژوهش 

فرضیه گم‌گشتگی 

فرضیه عدم حساسیت  

پیرخائفی

آمابیل

ویژگیهای افراد خلاق 

موانع خلاقیت 

موانع خلاقیت در مدرسه 

محیط کلاسی مناسب برای پرورش خلاقیت 

تعاریف هیجان 

تعریف هوش 

قسمتی از متن :

---

ریشه های تاریخی هوش هیجانی  
ذهن انسان از سه طریق شناخت ، احساس  و انگیزش  عمل می کند. حوزه شناخت شامل اعمالی از قبیل: حافظه فرد، استدلال، قضاوت و به طور کلی اعمال فکری انسان می شود. حوزه احساس شامل: عواطف، حالات روحی، ارزشیابی ها و دیگر حالات احساسی می شود. حوزه انگیزش که می توان گفت همان حوزه شخصیت می باشد و شامل انگیزه زیستی یا رفتار هدف گرا که قابل یادگیری است، می باشد. دو حوزه اول که شامل شناخت و احساس می باشد در واقع تشکیل دهنده هوش هیجانی هستند یعنی می توان گفت که هوش عاطفی همان استفاده آگاهانه از عواطف و احساسات می باشد. (پون- 2002)
در اغلب مواقع روانشناسان هنگام مطالعه هوش بر جنبه های شناختی آن از قبیل حافظه و قدرت حل مشکل توجه می کنند. این در حالی است که در گذشته محققان زیادی به نسبت جنبه های شناختی انسان بر اهمیت جنبه های غیرشناختی  نیز تاکید کرده اند. اگر به مطالعات رهبری اوهایو (در دهه 1940) توجه کنیم می توان ملاحظه کرد که در نتیجه این مطالعات توجه به افراد (در مقابل توجه به وظیفه) به عنوان یکی از عوامل اصلی رهبری اثربخش معرفی شد که با الهام از این مطالعات بعدها رهبران اثربخش به عنوان کسانی معرفی شدند که بتوانند اعتماد و احترام متقابل با زیردستان خود داشته و با آنها روابط دوستانه برقرار کنند. با توجه به نتایج این مطالعات می توان دید که جنبه های غیرشناختی رفتار انسان به عنوان عاملی مهم در موفقیت رهبران به شمار می آید…